---

Τα πουλάκια κελαηδούν, ένα μηχάνημα βουίζει
Ένα τσιγάρο καπνίζει ένα άντρα
Η άνοιξη είναι ένα κρεματόριο
Όπως η αδικία είναι τυφλή
Ο κόσμος πηδάει από τις επάλξεις
Σφηνώνεται στη λέξη
Να ένα μήλο, να ένα πιστόλι
Να η υπεράσπιση των πάντων
Η απόλυτη ευκαιρία να σιωπήσεις
Γράφοντας μια ακόμα πρόταση
Δίχως την παραμικρή θέληση
Να σώσεις ή να σωθείς
Οι σημαίες σκεπάζουν τη χλόη
Οι μηροί σου αγκαλιάζουν το φως
Εγώ δεν αισθάνομαι λύπη
Εγώ φροντίζω το κορμί μου
Να γίνει στάχτη
Να ένα όμορφο πρωινό
Να η ανάταση της μοίρας μου
Σκεβρωμένοι υπάλληλοι του ακατάληπτου
Επιδειξίες σφετεριστές του ωραίου
Απλά μια σημείωση στην έκβαση του αγώνα
Είναι αρκετή να επαναφέρει
Τη συλλογική μνήμη του παιχνιδιού
Η απόλυτη ευκαιρία να σιωπήσεις
Γράφοντας μια ακόμα πρόταση
Από το Αγρίνιο ως τη Τζακάρτα
Από το πάνω ράφι της βιβλιοθήκης
Ως τον κάδο ανακύκλωσης στη γωνία
Από τη μι έως τη φα
Όλα είναι η έξοδος κινδύνου
Ο απαιτούμενος χρόνος σήψης
Η επιμονή του Κυρίαρχου Άλλου
Να γίνει Εμείς
Να το απόλυτο, να το μήλο
Ο χρόνος είναι ο διάολος
Κι ο διάολος είναι η φύση
Όπως σηκώνεσαι μέσα στο κύμα
Όπως ρουφάς το αίμα μου
Όπως ονειρεύεσαι τον τερματισμό
Ως την αιώνια επιστροφή
Ενός όμορφου πρωινού
Της αγκαλιάς μας
Χρέος

---